Tuna kıyısında bir gün...

Uzaklardan bir köprü görünüyor. Uzaklardan geçen tren sabah sessizliğini bozuyor. Büyük bir Yunan tapınağı. Sislerin ardından güneş çıkıyor. Yamaçlarda üzüm bağları. Çevresine hiç uymayan bir yapı. Kocaman! Tıpkı önünde durduğum tapınak gibi. Tarih ve gelenek adım başında, kiliselerin Gotik kulelerinde, evlerin taş kemerlerinde, daracık sokakların taşlarında. Her şey tablo gibi. Hepsi de küçük ve sevimli. Düşler içindeki küçük köylerin, burçlu kalelerin, yüksek şatoların, sık ormanların arasından geçiyor. MOZART DA BURADAYDIRoma Kralı March Aurel’in. Orada bir heykel. Heybetli ve gururlu duruyor. . Bu, yüzyılın Bavyera Kralı (!) Franz Joseph Strauss’un Regensburg’lulara armağan ettiği karayolu köprüsü. Şaraplık üzüm yetişiyor buralarda, Romalılardan günümüze dek. Bugün hava güzel olacak Tuna kıyılarında. İsa’dan 179 yıl sonra kurduğu Regensburg Ortaçağda Avrupa’nın en büyük ticaret, politika ve sanat kentlerinden biriydi. 1786’da Goethe, “Regensburg çok güzel bir yer” diye yazıyor gezi günlüğüne. Alman ırkının “övgü tapınağı” Walhalla’ya Hitler; 6 Haziran 1937’de “Yapıtlarında Almanlık damarı var” dediği besteci Anton Bruckner’in büstünü koydurtmuştu. Regensburg, 2000 yıllık bir kent. . Kentin biraz dışında yamaçlar bağlarla örtülü. Taş kaidesinde bu kişinin Avusturya prensi Don Juan olduğu yazıyor. Eski çağlarda at arabalarının geçtiği bu daracık sokaklar günümüzde her türlü araca kapalı. Romalıların yaptığı; ortaçağın bozamadığı, dünya savaşlarında düşmanın bombalamadığı günümüz insanının da yolları genişletmek amacıyla yıkmadığı yapılar. yüzyılda Mozart yaşamının bir bölümünü severek burada geçiriyor. mail@ahmet-arpad de",Sisler içinde Tuna’nın kıyıları. ",. Biraz ileride büyükçe bir alan. Tepede bir tapınak. Törene 800 kişilik bir koro eşlik etmişti. Karaormanlar’dan gelen Tuna Nehri Regensburg’da genişliyor, büyüyor. Kendine vadiler açıyor. Sonraki yıllarda Neonazilerin her 6 Haziran’da burada toplandığı biliniyor. Taş köprüleriyle ve yapılarıyla, alanlarıyla, sokaklarıyla, buralarda yaşayan rahat, cana yakın insanlarıyla. Regensburg’da. Sağ, sol eski yapı. Yaklaşık 180 yıl önce Bavyera Kralı I. Daha ötelerde, sisler arasında kilise kuleleri, tarihi yapılar, eski taş evler. Heybetli duruşunun nedeni, Kaptanıderya Müezzinzade Ali Paşa’nın şehit düştüğü 1571 İnebahtı Deniz Savaşı’nda Osmanlı donanmasını yenmesi olacak. Dik yolun iki yanı hafif kar kaplı. . Sislerin ardında güneş. 18. Kayaları yararak güneydoğuya yolunu sürdürüyor. Ludwig’in kalıtı. Regensburg’un taş sokakları gezmekle bitmiyor. Giriş katlarında dükkânlar, lokantalar, kahveler, butikler ve birahaneler. . 365 mermer basamak Tuna Nehri’ne ve ovaya bakan bu görkemli tapınağa uzanıyor. O gün yaklaşık 200 bin insan akın akın Regensburg ve tapınağa gelmişti.

Tuna kıyısında bir gün...

Kocaman! Tıpkı önünde durduğum tapınak gibi. . Eski çağlarda at arabalarının geçtiği bu daracık sokaklar günümüzde her türlü araca kapalı. Şaraplık üzüm yetişiyor buralarda, Romalılardan günümüze dek. Yamaçlarda üzüm bağları. Büyük bir Yunan tapınağı. Her şey tablo gibi. mail@ahmet-arpad de",Sisler içinde Tuna’nın kıyıları. MOZART DA BURADAYDIRoma Kralı March Aurel’in. Tepede bir tapınak. Sonraki yıllarda Neonazilerin her 6 Haziran’da burada toplandığı biliniyor. İsa’dan 179 yıl sonra kurduğu Regensburg Ortaçağda Avrupa’nın en büyük ticaret, politika ve sanat kentlerinden biriydi. Taş kaidesinde bu kişinin Avusturya prensi Don Juan olduğu yazıyor. Sağ, sol eski yapı. Regensburg, 2000 yıllık bir kent. Hepsi de küçük ve sevimli. Yaklaşık 180 yıl önce Bavyera Kralı I. Uzaklardan bir köprü görünüyor. Bugün hava güzel olacak Tuna kıyılarında. . Dik yolun iki yanı hafif kar kaplı. Karaormanlar’dan gelen Tuna Nehri Regensburg’da genişliyor, büyüyor. Romalıların yaptığı; ortaçağın bozamadığı, dünya savaşlarında düşmanın bombalamadığı günümüz insanının da yolları genişletmek amacıyla yıkmadığı yapılar. 18. Heybetli duruşunun nedeni, Kaptanıderya Müezzinzade Ali Paşa’nın şehit düştüğü 1571 İnebahtı Deniz Savaşı’nda Osmanlı donanmasını yenmesi olacak. Kendine vadiler açıyor. 1786’da Goethe, “Regensburg çok güzel bir yer” diye yazıyor gezi günlüğüne. Orada bir heykel. Taş köprüleriyle ve yapılarıyla, alanlarıyla, sokaklarıyla, buralarda yaşayan rahat, cana yakın insanlarıyla. Törene 800 kişilik bir koro eşlik etmişti. Düşler içindeki küçük köylerin, burçlu kalelerin, yüksek şatoların, sık ormanların arasından geçiyor. . Tarih ve gelenek adım başında, kiliselerin Gotik kulelerinde, evlerin taş kemerlerinde, daracık sokakların taşlarında. Sislerin ardından güneş çıkıyor. Biraz ileride büyükçe bir alan. Çevresine hiç uymayan bir yapı. ",. Daha ötelerde, sisler arasında kilise kuleleri, tarihi yapılar, eski taş evler. Uzaklardan geçen tren sabah sessizliğini bozuyor. O gün yaklaşık 200 bin insan akın akın Regensburg ve tapınağa gelmişti. Kentin biraz dışında yamaçlar bağlarla örtülü. Giriş katlarında dükkânlar, lokantalar, kahveler, butikler ve birahaneler. Regensburg’un taş sokakları gezmekle bitmiyor. . Sislerin ardında güneş. yüzyılda Mozart yaşamının bir bölümünü severek burada geçiriyor. Kayaları yararak güneydoğuya yolunu sürdürüyor. Heybetli ve gururlu duruyor. Regensburg’da. 365 mermer basamak Tuna Nehri’ne ve ovaya bakan bu görkemli tapınağa uzanıyor. Alman ırkının “övgü tapınağı” Walhalla’ya Hitler; 6 Haziran 1937’de “Yapıtlarında Almanlık damarı var” dediği besteci Anton Bruckner’in büstünü koydurtmuştu. Ludwig’in kalıtı. Bu, yüzyılın Bavyera Kralı (!) Franz Joseph Strauss’un Regensburg’lulara armağan ettiği karayolu köprüsü.